ΓΙΑΤΙ βρίζει τόσο πολύ η εφημερίδα σας τους Γερμανούς, με ρωτάνε καμιά φορά, κάποιοι φίλοι στο δρόμο…
ΓΙΑΤΙ, τους απαντώ, οι Γερμανοί καταστρέφουν τη χώρα μας και βουτάνε το λαό μας στη δυστυχία, για άλλη μια φορά.
ΓΙΑΤΙ, έχουν σκοπό να μας εκμεταλλεύονται και να μας έχουν δούλους για τα επόμενα εκατό χρόνια…
ΓΙΑΤΙ, θέλουν να μας φάνε τα σπίτια και τις περιουσίες μας και ό,τι άλλο έχουμε φτιάξει εμείς, οι πατεράδες και οι παππούδες μας, με πολλές θυσίες και πολλή δουλειά…
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, μαζί με τους λοιπούς δανειστές μας, είναι οι μεγαλύτεροι τοκογλύφοι στον κόσμο.
ΑΝ δεν ήταν υπουργοί και πρωθυπουργοί και τους πήγαιναν κατηγορούμενους σε ένα οποιοδήποτε δικαστήριο στον κόσμο και οι δικαστές, άσπροι, μαύροι ή κίτρινοι, μάθαιναν ΤΙ ΤΟΚΟΥΣ χρέωναν στα δάνεια που έδιναν, σίγουρα θα τους ΚΡΕΜΟΥΣΑΝ!
ΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ και οι άλλοι τοκογλύφοι, μας «αγαπούσαν» και ήθελαν το καλό μας, το πρόβλημα της πατρίδας μας, σαν μεγάλοι πολιτικοί και οικονομολόγοι, που υποτίθεται ότι είναι, θα το είχαν λύσει μέσα σε δύο – τρία χρόνια.
ΕΔΩ, όμως, μας μιλάνε και μας έβαλαν και υπογράψαμε χαρτιά και συμβόλαια, ότι θα είμαστε χρεωμένοι και θα πληρώνουμε για ένα ολόκληρο αιώνα!
ΤΙΣ τελευταίες μέρες βλέπετε τους δανειστές μας να… τσακώνονται μεταξύ τους, δήθεν γιατί προσπαθούν να βρουν καλή λύση για μας…
ΜΗΝ τους πιστεύετε! Είναι όλοι τους ψεύτες και αποικιοκράτες, από γεννησιμιού τους!
ΓΥΡΕΥΕ, δε πόσους «μαύρους» έχουν φάει οι πατεράδες και οι παππούδες τους, στις αποικίες τους, στην Ασία και στην Αφρική και τώρα θέλουν να φάνε και εμάς!
ΕΓΩ, προσωπικά, έχω μια τρομακτική εμπειρία από τους Γερμανούς. Σε ηλικία 5 χρονών, το 1943, δέκα Γερμανοί έφεραν στο χωριό μου τα Τρωιανάτα της Κεφαλονιάς, 750 Ιταλούς αιχμαλώτους, τους οποίους μοίρασαν στα σπίτια μας, για να περάσουν τη νύχτα τους…
ΣΤΟ σπίτι μου έφεραν 20 Ιταλούς για να τους φυλάμε… Το τι σκηνές τραγωδίας εκτυλίχθηκαν εκείνο το βράδυ σε όλα τα σπίτια του χωριού και στο δικό μου, κάποια μέρα, αν αντέξω σε αυτήν την ταλαιπωρία, θα σας τις διηγηθώ.
ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ στις 5 το πρωί, ήρθαν οι Γερμανοί και οδήγησαν στον κάμπο του χωριού τους 750 Ιταλούς αιχμαλώτους, 150 μέτρα μακριά από το σπίτι μου και οι δέκα Γερμανοί με τέσσερα πολυβόλα, τους εκτέλεσαν, εν ψυχρώ, όλους… Εγώ ξέφυγα της μάνας μου και από το παράθυρο του σπιτιού μου, είδα για μερικά δευτερόλεπτα τη σφαγή. Και μετά, κατατρομαγμένος από τον ορυμαγδό των πολυβόλων και τις κραυγές των θυμάτων, που εκτυλίσσονταν δίπλα μας, τρύπωσα κάτω από το φουστάνι της μάνας μου.
ΘΕΛΕΤΕ να προχωρήσω;
ΔΕΝ μπορώ! Δεν αντέχω να ξαναθυμάμαι το μακελειό που έζησα…
ΟΤΑΝ μάλιστα σκέπτομαι ότι αυτοί οι ίδιοι οι Γερμανοί πάνε να κάνουν τα ίδια και σε εμά τώρα…
«Κ»
