Όσο περνούν οι μέρες και βλέπουμε ότι η περίφημη «επιπέδωση» του τέταρτου πανδημικού κύματος αργεί, τόσο πληθαίνουν οι ενδείξεις πως η κυβέρνηση έχει σχέδιο: εκτός από την «επιπέδωση», αργεί και η «κορύφωση» στους λεγόμενους «σκληρούς» δείκτες της πανδημίας, αφού όλοι οι ειδικοί λένε ότι οι θάνατοι θα αυξηθούν, τα κρούσματα μπορεί μες στον Δεκέμβριο να «πιάσουν» και πενταψήφιους αριθμούς κάθε μέρα, ενώ οι διασωληνωμένοι, έστω και με μικρές διακυμάνσεις, έχουν πάρει σταθερά την ανιούσα.
Αυτό, ειδικά, το τελευταίο μέγεθος, είναι που κρίνει τα πάντα: αν τα νοσοκομεία καταρρεύσουν και η χώρα κινδυνεύσει να γίνει Μπέργκαμο, τότε η επιβολή περιοριστικών μέτρων και lockdown θα είναι μονόδρομος, αφού καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει πολιτικά -πέρα από το απάνθρωπο του πράγματος- νοσοκομεία «ξεχειλισμένα» με αρρώστους και ανθρώπους να πεθαίνουν αβοήθητοι σε διαδρόμους, προαύλια, ασθενοφόρα.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι σαφές -και το λένε πολλοί λοιμωξιολόγοι και επιδημιολόγοι- ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει ένα μεγάλο ρίσκο: αφήνει τον χρόνο να περάσει ώστε να διαπιστώσει αν τα περιοριστικά μέτρα για τους ανεμβολίαστους που τέθηκαν σε εφαρμογή την προηγούμενη Δευτέρα αποδίδουν τα αναμενόμενα. Όμως, με δεδομένη την ανεξέλεγκτη διασπορά της πανδημίας, είναι αυτονόητο ότι όσο ο χρόνος περνά και η κυβέρνηση αναμένει τα αποτελέσματα των μέτρων, τόσο ελλοχεύει ο κίνδυνος όταν τελικώς έρθει η ώρα να διαπιστωθεί αν τα μέτρα ήταν αποδοτικά, να είναι… εκτός ελέγχου (πλήρως) η πανδημία.
Σε απλά ελληνικά, η κυβέρνηση αφήνει να περάσει πολύτιμος χρόνος που μπορεί να αποδειχθεί ότι η χώρα δεν τον είχε.
Συν τοις άλλοις, φαίνεται ότι ένας ακόμη λόγος που η κυβέρνηση αφήνει τον χρόνο να περάσει και «οχυρώνεται» πίσω από τις καθημερινές διαβεβαιώσεις ότι «δε θα πάμε σε lockdown» είναι για ν φανεί τί θα πράξουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί, ακόμη κι αν η πανδημία αποδειχθεί σε μία ή δύο εβδομάδες ανεξέλεγκτη εδώ στη χώρα μας, άλλη θα είναι η πολιτική διαχείριση αν σχεδόν όλη η Ευρώπη έχει «κλείσει» και άλλη αν η Ελλάδα προχωρήσει μόνη της σε ένα lockdown που κορυφαίοι υπουργοί επιμένουν ότι δεν αντέχει δημοσιονομικά. Στην δεύτερη περίπτωση, η κυβέρνηση θα πρέπει να εξηγήσει τί πήγε λάθος και η Ελλάδα έγινε η μόνη χώρα
που έκλεισε.
Όμως, αν έχει κλείσει ως τότε σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη, κάποιοι ευφάνταστοι νόες στο Μαξίμου φαίνεται πως θεωρούν ότι θα είναι εύκολα διαχειρίσιμη μία κυβίστηση της κυβέρνησης και η ανακοίνωση ενός νέου lockdown, με το επιχείρημα «μα, κοιτάξτε πόσες χώρες της Ευρώπης είναι ήδη κλειστές».
Όμως, η επίκληση τυχόν lockdown στην Ευρώπη, ή ακόμη-ακόμη και η επίκληση της παραλλαγής «Ο», δύσκολα θα βοηθήσουν την κυβέρνηση, αυτή τη φορά, να απεκδυθεί των ευθυνών της:
βλέπετε, η θλιβερή και μακάβρια πρωτιά της Ελλάδας σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού αλλά και σε θανάτους ανά κρούσματα, θα πρέπει να εξηγηθεί με έναν επαρκή τρόπο. Όπως θα πρέπει να εξηγηθεί γιατί η Ελλάδα μπήκε σε αυτό το κύμα με λιγότερες λειτουργικές κλίνες ΜΕΘ απ’ ό,τι ένα εξάμηνο πριν. Και, τέλος, θα πρέπει επίσης να εξηγηθεί για ποιον λόγο πρέπει η Ελλάδα να συγκριθεί με χώρες που έχουν χειμωνιάτικες θερμοκρασίες εδώ και έναν μήνα -όταν εδώ κυκλοφορούσαμε με κοντομάνικα και πίναμε καφέ έξω στη λιακάδα. Και όλα αυτά, δύσκολα θα μπορεί να τα εξηγήσει τότε το Μαξίμου.
