Δεν ακυρώνεται

Είχαμε αναφερθεί, στο προχθεσινό μας φύλλο, στο εμπερίστατο άρθρο του καθηγητή Άγγελου Συρίγου, στην «Κυριακάτικη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», από το οποίο προέκυπτε ότι δεν υπάρχει, πρακτικά, δυνατότητα ακύρωσης της «Συμφωνίας των Πρεσπών», μετά και την ολοκλήρωση των προβλεπόμενων διαδικασιών, με την επικύρωση της, από την Ελληνική Βουλή.

Με δεδομένο ότι το θέμα είναι από τα πρώτα που θα μας απασχολήσουν, μετά την εορταστική ανάπαυλα, ενδεχομένως δε να αποτελέσει και θρυαλλίδα εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων, θα άξιζε τον κόπο να εντρυφήσουμε στο συγκεκριμένο άρθρο, ενός κατ` εξοχήν ειδικού, ώστε να γνωρίζουμε που βρισκόμαστε και τι να περιμένουμε. Ο διακεκριμένος καθηγητής, επιχειρεί, όπως ο ίδιος λέει, να απαντήσει στο επιχείρημα, που κατ` εξοχήν προβάλει η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή τη δυνατότητα ακύρωσης της συμφωνίας, μετά από καταγγελία.

Επικαλούμενος, όπως σημειώσαμε και στο προχθεσινό μας φύλλο, τη Διεθνή Σύμβαση της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, του 1969 που, όπως υπογραμμίζει, δεσμεύει και τις δύο συμβαλλόμενες χώρες, ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος, υπογραμμίζει ότι οι προϋποθέσεις που τίθενται, για την τυχόν ακύρωση της Συμφωνίας, είναι τόσο περιοριστικές, ώστε στην πράξη να αποκλείουν κάτι τέτοιο. Αλλά και αυτή καθαυτή η Συμφωνία, στο άρθρο 20, δεν αφήνει κανένα περιθώριο καταγγελίας, ενώ ειδικά οι διατάξεις που αναφέρονται στο όνομα, την υπηκοότητα-εθνότητα και τη γλώσσα, «περιβάλλονται με ιδιαίτερο κύρος και δεν τροποποιούνται».

Επιπλέον , η «Συμφωνία των Πρεσπών», «αποτελεί συνέχεια και ολοκλήρωση» της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, που είχε συνάψει η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου με τον ιδρυτή του γειτονικού κράτους, Κίρο Γκλιγκόροφ. Γι` αυτό άλλωστε συνυπέγραψε και ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, ως «μάρτυρας».

Κι εδώ υπάρχει η «παγίδα». Σε περίπτωση, ακύρωσης ή μη εφαρμογής για οποιονδήποτε λόγο, της «Συμφωνίας των Πρεσπών», οι γείτονες μας, δεν απαλλάσσονται, μόνο, από την υποχρέωση εφαρμογής της τελευταίας, με αποδοχή του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία», αλλά και από τη συμβατική υποχρέωση, που τους επέβαλε η Ενδιάμεση Συμφωνία, για την προσωρινή ονομασία, FYROM. Οπότε, θα μπορούν άνετα να επιστρέψουν στο όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», με νέα αναθεώρηση του Συντάγματος τους, με απλή ενημέρωση των διεθνών οργανισμών, χωρίς καμιά δυνατότητα αντίδρασης της Ελλάδας. Ας τα έχουν, λοιπόν, υπόψη τους όλοι, όταν κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ