Το βιβλίο του Adam Smith, “An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations” (1776), σηματοδότησε την θεμελίωση και ταυτόχρονα την δημιουργία των Οικονομικών (Economics) ως ένα αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι γνωστό με την συντομογραφία “Wealth of Nations”. Ο Adam Smith μαζί με τον John M. Keynes, τον David Ricardo (1772-1823), τον Karl Marx (1818-1883), Leon Walras (1834-1910) και τον Alfred Marshall (1842-1924) συναποτελούν την εξάδα των σπουδαιότερων οικονομολόγων όλων των εποχών.
Ποιος είναι όμως ο κορυφαίος; Πέραν πάσης αμφιβολίας ο David Ricardo. Η προσωπικότητα του Ricardo ενδέχεται να είναι μοναδική, όχι μόνο στο χώρο της οικονομικής επιστήμης, αλλά ίσως και στο σύνολο των θετικών και των κοινωνικών επιστημών. Ο Ricardo ήταν αυτοδίδακτος. Στην τρυφερή ηλικία των 14 ετών, παράτησε το σχολείο για να ασχοληθεί με τις χρηματιστηριακές εργασίες του εβραίου πατέρα του. Είχε δεκαεπτά αδέλφια, με τον David να είναι το τρίτο ηλικιακά. Στη νεαρή ηλικία των 21 ετών νυμφεύθηκε και ο πατέρας του τον αποκλήρωσε γιατί η νύφη δεν ήταν εβραία. Ο Ricardo ανέπτυξε τις δικές του χρηματιστηριακές δραστηριότητες και κατάφερε να καταστεί πλουσιότερος του πατέρα του, με τον οποίο μετά από μερικά χρόνια είχε αποκαταστήσει τις σχέσεις του. Ο Ricardo ξεκίνησε την ερασιτεχνική του ενασχόληση με τη μελέτη της οικονομικής σκέψης το 1799 σε ηλικία 27 ετών, όταν για πρώτη φορά “έπεσε” στα χέρια του το βιβλίο του Adam Smith, “Wealth of Nations”. Αν και ο Ricardo δεν είχε σπουδάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο και αξιομνημόνευτο είναι ότι ούτε καν περάτωσε τις στοιχειώδεις γυμνασιακές του σπουδές, με την ευφυΐα, την τεράστια εμπειρία που απέκτησε από τις επιτυχείς χρηματιστηριακές του δραστηριότητες και την αδιαμφισβήτητη εξυπνάδα του, κατάφερε από ερασιτέχνης οικονομολόγος να καταστεί ο μεγαλύτερος οικονομολόγος στην ιστορία της οικονομικής επιστήμης.
Το 1817 ο Ricardo δημοσίευσε βιβλίο, με τίτλο “On the Principles of Political Economy”. Η πραγματεία αυτή των 250 περίπου σελίδων, έμελε να αποδειχτεί το σημαντικότερο βιβλίο που έχει γραφτεί στην ιστορία της Οικονομικής Επιστήμης. Η αξιοσημείωτη σημαντικότητα του συγκεκριμένου πονήματος, έγκειται στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο Ricardo μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, διατύπωσε με καινοτόμα μεθοδολογία τις αρχές και τους νόμους επί των οποίων κτίστηκαν όλοι οι πυλώνες της οικονομικής επιστήμης. Το διανοητικό επίτευγμά του υπήρξε ανεπανάληπτο και πρωτοφανές. Ο “νόμος του συγκριτικού πλεονεκτήματος” (the law of comparative advantage), ο “νόμος των αποδόσεων κλίμακας” (the law of returns to scale), η “αρχή του κόστους ευκαιρίας”, (the principle of opportunity cost), η “αρχή της οριακής παραγωγικότητας” (the principle of marginal productivity), η “αρχή της οριακής χρησιμότητας” (the principle of marginal utility), κ.λπ., πρωτοδιατυπώθηκαν με εμπεριστατωμένο και ακριβή τρόπο από τον Ricardo. Αν και σε αντίπαλα ιδεολογικά στρατόπεδα, πρώτος ο Karl Marx είχε χαρακτηρίσει τον Ricardo ως τον μεγαλύτερο οικονομολόγο στο πεδίο της οικονομικής επιστήμης. Η εξέλιξη της οικονομικής επιστήμης από τα χρόνια της Οριακής Επανάστασης (the Marginal Revolution), δηλαδή από τις αρχές της δεκαετίας του 1870, και μέχρι τις μέρες μας, επιβεβαιώνουν την ορθότητα της άποψης του Marx, ότι δηλαδή ο Ricardo αξιολογείται ως ο μεγαλύτερος οικονομολόγος όλων των εποχών.
