Χωρίς αυτοκριτική;

Είναι βέβαιο, κατ` αντικειμενική εκτίμηση, πως οι διεργασίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς, προκαλούν ευρύτερο ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα αν η προσπάθεια απαγκίστρωσης από τη μονομερή πρόσδεση προς το συντηρητικό χώρο, συνδυαστεί με συνολική προσπάθεια επαναπροσδιορισμού, του προγραμματικού λόγου και της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του χώρου.

 Για να πούμε δε τα πράγματα με το όνομά τους, να σταματήσει η δεξιόστροφη πορεία, που ξεκίνησε από το 1996 και οδήγησε το άλλοτε κραταιό και ηγεμονικό ΠΑΣΟΚ, στη σημερινή απαξίωση. Όμως, όπως τονίσαμε σε προηγούμενο, σχετικό κείμενο μας, μια τέτοια, συνολική επανατοποθέτηση, δε συνοδεύεται από ανάλογη επανεξέταση των πεπραγμένων του χώρου. Κι αυτό συνοψίζεται σε μια γνωστή, σύνθετη λέξη: Αυτοκριτική. Αυτή, όμως, φαίνεται πως αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία, στη σημερινή «Δημοκρατική Συμπαράταξη». Ενδεικτικά, τα όσα ακούστηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο, κατά την κοινή συνεδρίαση των συλλογικών οργάνων, των επιμέρους σχημάτων.  Όχι μόνο απουσίασε οποιαδήποτε αυτοκριτική αναφορά, αλλά επιχειρήθηκε μια «αναθεωρητική» εκδοχή των πρόσφατων γεγονότων, σύμφωνα με την οποία, η πορεία διόγκωσης του δημόσιου χρέους, ως συντελεστή της κρίσης που βιώνουμε συντελέστηκε, κατά σύμπτωση, μόνο κατά τις περιόδους διακυβέρνησης της ΝΔ ! Σύμφωνα με αυτή τη σύγχρονη εκδοχή «σοσιαλιστικού ρεαλισμού», αν στη διακυβέρνηση βρισκόταν μονίμως το ΠΑΣΟΚ, δε θα είχαμε μπει  σε Μνημόνιο!! Το Καστελόριζο προφανώς δεν υπάρχει στο αφήγημα του σημερινού ΠΑΣΟΚ, όπως και το «κολασμένο» οκτάμηνο Οκτωβρίου 2009-Απριλίου 2010, τη στιγμή, μάλιστα που έχει ομολογηθεί εκ των ένδον, τουλάχιστον η αδράνεια ή η δραματική καθυστέρηση, στη λήψη των αναγκαίων-και προσδιορισμένων-δημοσιονομικών μέτρων. Για να μη μιλήσουμε για τα άλλα, όπως την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, που αποτελούν αντικείμενο και πολύχρονης δικαστικής έρευνας. Αραγε , η εκλογική «εξαέρωση» του Κινήματος, αλλά και η προσωπική αποδοκιμασία του τότε πρωθυπουργού, μέσω του προσωπικού του κομματικού  σχηματισμού, πως «δένει» με το κυρίαρχο αφήγημα της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ; Εκπλήσσει όμως και η έμμεση «παροχή ασυλίας» στη διακυβέρνησης Σημίτη. Ούτε για το «έγκλημα του Χρηματιστηρίου» δεν έχουν ακούσει τίποτα;  Αλλά και τα περί «συνετής διακυβέρνησης», εκείνης της περιόδου, καταρρίπτονται από τα στοιχεία που έχει παρουσιάσει ο, μακροβιότερος υπουργός Οικονομιών-των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ-Δημήτρης Τσοβόλας, σύμφωνα με τα οποία το χρέος, ήδη στα δύο πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Σημίτη, είχε ήδη φτάσει στο 120% του ΑΕΠ, αυξανόμενο με γεωμετρική πρόοδο…