Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
Ενα κοινό γλωσσικό μοτίβο σε όλες τις φυσικές καταστροφές μεγάλης κλίμακας είναι η χρήση λέξεων που παραπέμπουν στα θεία: αίφνης, όλοι οι δημοσιογράφοι ανακαλύπτουμε την «θεομηνίια», δηλαδή την μάνητα (οργή) του Θεού. Και, φυσικά, μιλάμε για «σκηνές Αποκάλυψης». Αυτές οι δύο, ενδεικτικές, εκφράσεις, χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται κατά κόρον στην περίπτωση του φονικού μπουρινιού στην Χαλκιδική, καθώς ήταν μία απ’ αυτές τις περιπτώσεις που ένα φυσικό φαινόμενο εμφανίστηκε με τέτοιες δυνάμεις που υπερέβαιναν κάθε ανθρώπινη δυνατότητα αντιμετώπισής του. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, «μπλέκουμε» υποσυνείδητα την έννοια του θεού σε τέτοιας κλίμακας καταστροφές: επειδή, επίσης υποσυνείδητα, αναγνωρίζουμε μόνο στα θεία –και όχι στην φύση αυτή καθ’ εαυτήν- υπέρτερες δυνάμεις από το ανθρώπινο χέρι.
Βεβαίως, πέρα από το πώς η χρήση της γλώσσας φανερώνει τις διαδρομές του υποσυνείδητου, η πραγματικότητα είναι πεζή και δραματική: η «θεομηνία» της Χαλκιδικής, αλλά και όσες είναι να ‘ρθουν, είναι μεν υπέρτερες από το ανθρώπινο χέρι, αλλά προέρχονται απ’ αυτό: το φαινόμενο λέγεται «κλιματική αλλαγή», αλλά ο χώρος της παρούσης στήλης, όπως και η επιστημονική επάρκεια του γράφοντος δεν επαρκούν για περαιτέρω αναλύσεις.
Αλλωστε, οι αναλύσεις περί την κλιματική αλλαγή δίνουν και παίρνουν από χθες στα ΜΜΕ. Είχαμε καιρό –τεσσεράμισι χρόνια, για την ακρίβεια- να δούμε τις ειδήσεις να παρουσιάζουν ένα φυσικό φαινόμενο ασύμμετρου χαρακτήρα έτσι ακριβώς όπως είναι: ως ένα τέτοιο φαινόμενο, με την ένταση που συνεπάγεται η διαρκής κακοποίηση του πλανήτη.
Αυτή τη φορά, δεν υπήρξαν δημοσιογράφοι-ρεπόρτερ με προτεταμένα τα μικρόφωνα και τα όπλα για να «κρεμάσουν» τους υπευθύνους.
Αυτή τη φορά, ουδείς έψαξε «ολιγωρίες και εγκληματικά λάθη της κρατικής μηχανής».
Αυτή τη φορά, ουδείς μίλησε για ευθύνες του περιφερειάρχη –που, πάντως, όσο ασύμμετρο κι αν ήταν το φονικό μπουρίνι, ο κ. Τζιτζικώστας έχει καταστεί ο περιφερειάρχης που βλέπει τις πλημμύρες στη Χαλκιδική να περνούν και να αφήνουν πίσω τους συντρίμμια…
Με άλλα λόγια, αυτή τη φορά, τα ΜΜΕ, αλλά στις βασικές τους γραμμές και οι πολιτικές δυνάμεις αντιμετώπισαν ένα ασύμμετρο φυσικό φαινόμενο στις πραγματικές του διαστάσεις. Δεν μετέτρεψαν τις πλημμύρες σε συμβόλαια πολιτικού θανάτου, ούτε επεχείρησαν τυμβωρυχία σε βάρος των νεκρών συνανθρώπων μας για να τεκμηριώσουν την «ανεπάρκεια» της «κρατικής μηχανής». Αντιθέτως, ορισμένοι επιχείρησαν να ξεκινήσουν και μία σοβαρή συζήτηση για τις δραματικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής –δηλαδή έπαιξαν ακόμη και τον «παραδειγματικό», αν όχι «παιδευτικό» ρόλο που ενίοτε πρέπει να παίζουν τα ΜΜΕ.
Μόνο που η κλιματική αλλαγή και οι δραματικές επιπτώσεις της δεν εμφανίστηκαν χθες. Απλώς, χθες δεν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
