Αθάνατος

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής  της μεταπολιτευτικής  ιστορίας που άλλαξε ριζικά  το πολιτικό και εκδοτικό τοπίο

ΓΕΝΝΑΙΟΣ, τολμηρός και αποφασιστικός ο ΑΡΧΗΓΟΣ είχε μόνιμα αλλεργία με τις κλάψες, τις κηδείες και τα μνημόσυνα.

Αυτό όμως που σιχαινόταν περισσότερο από όλα ήταν η τεμπελιά.

Γι΄ αυτό όταν πήγαμε να τον αποχαιρετήσουμε άκουγα τη βροντερή φωνή του να προστάζει: Τεμπέληδες γυρίστε πίσω στις δουλειές σας.

Στις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και το κανάλι.

Εγώ τώρα έχω να κάνω ταμείο με την ιστορία.

Ο αγώνας είναι δική σας υπόθεση.

Ο Γιώργος Κουρής για σαράντα ολόκληρα χρόνια ήταν ο μαχητής που έγραψε τη νεότερη πολιτική και εκδοτική ιστορία του τόπου.

Προκάλεσε εξελίξεις, ανέτρεψε καταστάσεις, συγκρούστηκε μετωπικά με όλες τις κατεστημένες δυνάμεις, αγωνίστηκε για δημοκρατία, ελευθερία και έδωσε φωνή στον καταπιεσμένο λαό τον οποίο η νομενκλατούρα κρατούσε στο περιθώριο.

Η «ΑΥΡΙΑΝΗ» στην ιστορική της διαδρομή απέκτησε τρομακτική ισχύ γιατί ήταν η φωνή του λαού, η συνείδηση του δημοκρατικού πολίτη, το όπλο του κάθε αγωνιστική που επεδίωκε να γκρεμιστεί το μεταεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς που στήθηκε με το παρακράτος, τις πελατειακές σχέσεις και τις εξοντωτικές διώξεις δημοκρατικών και αριστερών πολιτών.

Μπροστάρης σε αυτό το διαρκή αγώνα αγαπήθηκε από τις μάζες που ονειρεύονταν μια άλλη Ελλάδα, ενώ παράλληλα απέκτησε θανάσιμους εχθρούς.

Όλα τα απομεινάρια του μεταεμφυλιακού κράτους χτύπησαν λυσσαλέα την «ΑΥΡΙΑΝΗ» και τον Γιώργο Κουρή.

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ δεν λύγισε ποτέ ούτε όταν υποχρεώθηκε να αυτοεξοριστεί ούτε από τις φυλακίσεις του Μάκη Κουρή τον οποίο οι πραιτοριανοί του Γιώργου Ράλλη συνέλαβαν στο αεροδρόμιο πριν γίνει η δίκη για τα Lacoste και τον οδήγησαν στον Κορυδαλλό.

Γνώριζε πολύ καλά ότι ο δίκαιος αγώνας και η δύναμη του λαού μπορούν να τσακίσουν κάθε παρακρατικό σύστημα.

Ο Γιώργος Κουρής δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τους άλλους εκδότες.

Δεν ήταν με κανένα σύστημα εξουσίας και διαπλοκής.

Τον ενδιέφερε μόνο η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισονομία και το δικαίωμα κάθε πολίτη να έχει φωνή και να την ορθώνει απέναντι σε κάθε δυνάστη, σε κάθε εξουσία, σε κάθε καθεστωτικό μηχανισμό, σε κάθε κρατικό μανδαρίνο.

Οι ανώνυμοι πολίτες που ήταν για δεκαετίες στην αφάνεια απέκτησαν φωνή, δύναμη και παρέμβαση με την τολμηρή εκδοτική προσπάθεια της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ».

Μιας εφημερίδας το πρωτοσέλιδο της οποίας ήταν καθημερινά ένα μανιφέστο, μια δύναμη ανατροπής, μια γροθιά στο στομάχι του κατεστημένου.

Ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τα λαμόγια και τα τρωκτικά του δημοσίου, ο εφιάλτης για τους πολιτικούς που ήταν επιρρεπείς στα παιχνίδια παρασκηνίου, τις διαπλοκές και τις συναλλαγές.

Ο Γιώργος Κουρής δεν διαπραγματεύονταν στο παρασκήνιο αλλά προειδοποιούσε δημόσια όλους αυτούς που ονειρεύονταν αποδόμηση του Ανδρέα Παπανδρέου και αποστασίες.

Με όπλο την «ΑΥΡΙΑΝΗ», απέτρεψε εκφυλιστικά φαινόμενα στο ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον την πρώτη οκταετία πιέζοντας παράλληλα τον Ανδρέα Παπανδρέου για ριζοσπαστικές αλλαγές όπως η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης και η αύξηση των μισθών και συντάξεων.

Κατάφερε με τα πρωτοσέλιδα της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ» και την αυστηρή προειδοποίηση που απηύθυνε στον Ανδρέα όταν τον επισκέφθηκε στο Καστρί να γκρεμίσει το σύστημα του Καραμανλισμού το οποίο είχε βρει ξαφνικά υποστηρικτές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και σε δήθεν κεντροαριστερές εφημερίδες.

Κανείς δεν πίστευε ότι ο Γιώργος Κουρής θα καταφέρει μια τέτοια ανατροπή αλλά και πάλι δικαιώθηκε και βγήκε νικητής σε έναν πόλεμο που όλοι προεξοφλούσαν ότι είναι χαμένος.

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ δεν βάδιζε ποτέ στα τυφλά. Διέθετε ένα πρωτοφανές πολιτικό αισθητήριο αλλά πάντα συνόδευε τις μεγάλες πρωτοβουλίες με τακτικές και στρατηγικές κινήσεις.

Δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Όταν επισκέφθηκε τον Ανδρέα στο Καστρί για να τον προειδοποιήσει τι θα σημάνει για το ΠΑΣΟΚ και το Δημοκρατικό κόσμο η επανεκλογή του Κ. Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας είχε φροντίσει προηγουμένως να έρθει σε συνεννόηση με κορυφαία στελέχη του ΚΚΕ.

Δεσμεύτηκε απέναντί τους ότι αν ο Ανδρέας έφτανε σε σημείο να πουλήσει το δημοκρατικό κόσμο για τον Καραμανλή τότε η «ΑΥΡΙΑΝΗ» με τη δύναμη που τις έδινε ο λαός θα προωθούσε ένα άλλο σχήμα στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έπαιζε το ΚΚΕ.

Τελικά δεν χρειάστηκε να προχωρήσει το σχέδιο αυτό γιατί ο Ανδρέας άκουσε τον Γ. Κουρή πρότεινε για πρόεδρο τον Σαρτζετάκη και ο λαός βγήκε στο δρόμο κρατώντας ψηλά την έκτακτη έκδοση της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ».

Είναι η πρώτη φορά που μια εφημερίδα γίνεται τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα καθορίζοντας τις εξελίξεις.

Γιατί μέχρι τότε οι παραδοσιακές εφημερίδες ήταν επιρρεπείς στις συνωμοσίας και τις συναλλαγές και ο κόσμος σε κρίσιμες περιόδους τις έκαιγε στην Πανεπιστημίου και στη Χρήστου Λαδά.

Γι’ αυτό ο Γιώργος Κουρής δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ στη συνείδηση του κόσμου και έχει εξασφαλίσει κυρίαρχη θέση στη νεότερη πολιτική ιστορία.

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ είναι αθάνατος γιατί οι ιδέες του παραμένουν πάντα επίκαιρες ειδικά σε περιόδους που ο λαός υποφέρει από τα εφιαλτικά μνημόνια, την ανεργία και την φτωχοποίηση και κάποιοι επιδιώκουν να τον ξεζουμίσουν ακόμα περισσότερο.