Της Καλλιόπης Κούγια
Μπορεί η κυβέρνηση να ανακοίνωσε πριν λίγο, σε συνέχεια των έκτακτων μέτρων που λαμβάνει, το κλείσιμο: εμπορικών κέντρων, καφέ, μπαρ και καφετέριες, μαγαζιά εστίασης, βιβλιοθήκες, μουσείων, αθλητικών χώρων, κέντρων αισθητικής, ενώ νωρίτερα είχε αποφασίσει το κλείσιμο: δικαστηρίων, κέντρων διασκέδασης, σινεμά, θεάτρων, αρχαιολογικών χώρων, και σχολείων, πανεπιστήμιων, παιδικών σταθμών, παιδότοπων και φροντιστηρίων, αλλά όπως φαίνεται, δεν μπορεί να λάβει μέτρα όσον αφορά τις εκκλησίες.
Απορίας άξιο, πως είναι δυνατόν μια Δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση σε ένα Δυτικοευρωπαϊκό κράτος να μην μπορεί να πάρει την απόφαση να κλείσει τις εκκλησίες, την στιγμή που όλοι οι χώροι συνάθροισης είναι πλέον κλειστοί.
Σύμφωνα βέβαια με πληροφορίες στο τραπέζι τίθεται από την Ιερά Σύνοδο το ζήτημα της διακοπής αρκετών ακολουθιών, ενώ οι ναοί θα είναι ανοιχτοί, αλλά μόνο για ατομική λατρεία. Γιατί αυτό το μέτρο δεν μπορεί να το αποφασίσει η κυβέρνηση, αλλά περιμένει την Ιερά Σύνοδο; Η Εκκλησία μέχρι τώρα δεν έχει διαχωριστεί από το κράτος, συνεπώς πρόκειται νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αμειβόμενοι μάλιστα από το ελληνικό κράτος και τους Έλληνες φορολογούμενους.
Θα αναρωτιόταν κανείς, γιατί ο αρμόδιος φορέας, δεν έχει προβεί στις απαραίτητες ενέργειες, οι οποίες αφορούν τη δημόσια υγεία, και περιμένει από την Ιερά Σύνοδο να αποφασίσει.
