Το παράδειγμα της Μυκόνου –και γενικώς των Κυκλάδων που έχουν επιβαρυνθεί υπέρμετρα επιδημιολογικά- προσφέρει αφορμή για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα απ’ όλες τις απόψεις: βλέπετε, η Μύκονος δεν ήταν κάποιο νησί με πολλούς «αντιεμβολιαστές» ή ανεμβολίαστους, αλλά ένα νησί που κατέγραφε τα μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιασμένων και ετοιμαζόταν να υποδεχθεί ένα ογκώδες τουριστικό κύμα. Σχεδόν το 90% των μόνιμων κατοίκων ήταν εμβολιασμένοι, ίσως γιατί ήξεραν πως το να είσαι ανεμβολίαστος στην «πρωτεύουσα» του ελληνικού τουρισμού που δέχεται εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο μάλλον δεν είναι ιδιαίτερα καλή ιδέα.
Κι όμως, τα εμβόλια, όσο απαραίτητα κι αν είναι για την συλλογική ανοσία, την καταπολέμηση της διασποράς του ιού, αλλά και την προστασία καθενός και καθεμίας από εμάς σε ατομικό επίπεδο, φαίνεται πως δεν είναι πανάκεια. Για παράδειγμα, όπως λένε οι ειδικοί, στη Μύκονο υπήρξαν ορισμένοι άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν ώστε να τεθεί το νησί των ανέμων σε άτυπο lockdown (γιατί περί αυτού πρόκειται, μην κοροϊδευόμαστε…) από τις 18 Ιουλίου και ως την άλλη εβδομάδα. Εξάλλου, όταν μέσα σε μία εβδομάδα τα κρούσματα τετραπλασιάζονται (από 77 σε 318), η προοπτική μη λήψης μέτρων δεν είναι επιλογή.
Υπάρχουν, λοιπόν, σοβαρές αιτίες που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση: για παράδειγμα, οι εποχιακά εργαζόμενοι σε πολλές περιπτώσεις, ήταν ανεμβολίαστοι: τόσο εκείνοι που εργάζονταν στις επιχειρήσεις εστίασης, όσο και στα ξενοδοχεία. Επίσης, με τις καταγγελίες πως οι έλεγχοι στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι ελλιπείς και πλημμελείς να πολλαπλασιάζονται καθημερινά, είναι αυτονόητο πως όσοι αφίχθησαν στη Μύκονο δεν ήταν όλοι αρνητικοί στον ιό. Επίσης, η μετάλλαξη Δ δείχνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για χαλάρωση, ενώ ένα ακόμη δίδαγμα αφορά στην τήρηση των μέτρων: ακόμη και μεταξύ πολλών εμβολιασμένων, όπου υπάρχουν συνωστισμοί, συγχρωτισμοί, έξαλλη διασκέδαση, μη τήρηση αποστάσεων και λοιπών μέτρων, ο ιός θα κάνει «πάρτι». Φυσικά, είναι αυτονόητο πως αν δεν υπήρχαν τα εμβόλια, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Όμως, επειδή από μόνα τους δεν αρκούν, τα μέτρα που δεν τηρήθηκαν στη Μύκονο μάλλον θα πρέπει να είναι το προσωπικό «ευαγγέλιο» για τον καθένα και την καθεμία από εμάς το χειμώνα που έρχεται.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
