Το ότι πολλές φορές η τηλεόραση γενικώς αλλά κυρίως ορισμένες εκπομπές ειδικώς καταχρώνται ιστορίες και καταγγελίες που αφορούν σε ευαίσθητα προσωπικά θέματα για να κάνουν «νούμερα», είναι γνωστό. Ωστόσο, σε όλο το ελληνικό «metoo», που ξεκίνησε από τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου και τούτες τις μέρες ξεδιπλώνεται σε όλη του τη διάσταση στον καλλιτεχνικό χώρο, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Καταρχάς, όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν σεβαστεί –ως μη όφειλαν σε κάποιες περιπτώσεις- ακόμη και τα «προληπτικά» εξώδικα καταγγελλομένων καλλιτεχνών, ώστε να μην αναφερθεί το όνομά τους. Εχουν διατηρήσει την ανωνυμία όσων ήθελαν, τηρώντας τους κανόνες των προσωπικών δεδομένων και το τεκμήριο της αθωότητας από την αρχή του ρεπορτάζ ως το τελευταίο πλάνο στο κάθε βίντεο.
Μολαταύτα, αρκετοί θέτουν το ζήτημα των «τηλεδικών» και δηλώνουν πως τα καταγγελλόμενα πρόσωπα δεν πρέπει «να δικαστούν στα τηλεοπτικά παράθυρα». Πράγματι, τις δίκες τις διεξάγουν οι δικαστές. Όμως, σε περιπτώσεις που η τηλεοπτική ενημέρωση γινόταν ριάλιτι στο παρελθόν, ουδείς εκ των οψίμως «ευαίσθητων» για τις «τηλεδίκες» δεν είχε ενδιαφερθεί σχετικώς. Στο μέτρο, λοιπόν, που τα κανάλια συνεχίζουν να τηρούν τη δημοσιογραφική δεοντολογία και να σέβονται το αυτονόητο τεκμήριο της αθωότητας, λαμβάνοντας υπόψη ακόμη και τα έμμεσα θύματα αυτής της ιστορίας (εκτός από τα άμεσα, που είναι οι κακοποιηθέντες, υπάρχουν και οι συγγενείς των καταγγελλομένων που βλέπουν προφανώς τον κόσμο τους να γκρεμίζεται…), δεν νοείται να επικρατήσει ο νόμος της σιωπής ή το «θάψιμο» των καταγγελιών για να αποφευχθούν οι «τηλεδίκες». Πολλώ δε μάλλον που, όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, η βροντερή δημοσιότητα που λαμβάνει κάθε καταγγελία του ελληνικού «metoo» δίνει περισσότερο θάρρος σε ολοένα και περισσότερα θύματα κακοποίησης να βγουν και να το πουν, ενώ ταυτόχρονα στέλνει και ένα προληπτικό μήνυμα προς επίδοξους κακοποιητές ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν και όσο κι αν κάποια αδικήματα έχουν πεπερασμένο όριο τιμωρίας και μετά την παρέλευσή του θεωρούνται «παραγεγραμμένα», η ώρα της Νεμέσεως μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή, καταστρέφοντας την καριέρα και τη ζωή τους και καθιστώντας τους απόβλητους στα μάτια μίας ολόκληρης κοινωνίας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
