Καθ’ όλη την προηγούμενη πολιτική περίοδο, οι νυν κυβερνώντες κατηγορούσαν διαρκώς τα στελέχη της «πρώτη φορά Αριστεράς» για ιδεοληψίες, με αποτέλεσμα άλλη μία ελληνική λέξη –όπως, για παράδειγμα, η λέξη «μεταρρυθμίσεις»- να χάσει το νόημά της από την διαρκή κατάχρησή της στον δημόσιο διάλογο.
Τελοσπάντων, οι προηγούμενοι μπορεί να είπαν πολλά και μεγάλα λόγια, αλλά τώρα όλα αυτά έχουν φύγει από τον δημόσιο διάλογο και τα ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβέρνηση ζητούν σοβαρότητα και μετρημένα λόγια: πάνε οι εποχές που η αντιπολίτευση έκανε κριτική επί πτωμάτων, κατά την εθνική τραγωδία στο Μάτι. Τώρα, όποιος αναφέρεται στην εξάντληση των αντοχών των ΜΕΘ είναι «τυμβωρύχος».
Επίσης, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση έθετε όρους στους όποιους επενδυτές –είτε περιβαλλοντικούς, είτε όρους που αφορούσαν στην προστασία των εργαζομένων- τότε ήταν «ιδεοληψίες». Αντιθέτως, τώρα που η παρούσα κυβέρνηση διαχειρίζεται την κατάσταση στη δημόσια υγεία σαν να… μην υπάρχει πανδημία, δεν πρόκειται περί ιδεοληψίας. Τώρα, είναι απλώς Τετάρτη.
Πάμε, όμως, να δούμε τον ορισμό της ιδεοληψίας: κατά την παρουσίαση της έκθεσης της «επιτροπής Πισσαρίδη», προτείνεται «αναδιάρθρωση του συστήματος Υγείας», «αυτονομία των δημοσίων νοσοκομείων», σε συνδυασμό με «ψηφιακό φάκελο του ασθενούς» και «εφαρμογή συστήματος παρακολούθησης κόστους και αξιολόγησης». Από τη συνταγή δεν λείπει ο «εξορθολογισμός της δημόσιας δαπάνης», η «εφαρμογή πρωτοκόλλων συνταγογράφησης» και η «αύξηση του όγκου των γενόσημων φαρμάκων». Όλα αυτά, βεβαίως, «κουμπώνουν» με την προεκλογική ρητορική Μητσοτάκη για το «νέο ΕΣΥ», που δείχνει ότι οι συζητήσεις και τα σχέδια είναι ώριμα.
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Καλά θυμάστε, αυτή ήταν η ρητορική της «εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ» και των Μνημονίων για τις περικοπές στην Υγεία. Και όλα τα παραπάνω θα ήταν μία φορά κατακριτέα αν βρισκόμασταν σε μία κανονική περίοδο. Σε συνθήκες πανδημίας δεν είναι απλώς κατακριτέα, είναι εγκληματικά και απολύτως ιδεοληπτικά. Γιατί, όταν το ΕΣΥ δίνει μάχη να κρατηθεί όρθιο και να κρατήσει ζωντανούς εκατοντάδες ανθρώπους και η κυβέρνηση την ίδια ώρα συζητεί τον «εξορθολογισμό» των δαπανών για την Υγεία, τότε δε μιλάμε απλώς για ιδεοληψία, αλλά και για αδιαφορία έναντι της ανθρώπινης ζωής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
