Ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής (περαστικά, πρόεδρε) αιτιολογώντας την απόφασή του, για το πρόσωπο του Κάρολου Παπούλια, ως νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, παρέθεσε τα εξής στοιχεία. Το ότι δεν ήταν βουλευτής κατά τη συγκεκριμένη περίοδο (2005), αλλά και ότι είχε λειτουργήσει συναινετικά καθ’ όλη τη διάρκεια της μακράς πολιτικής του διαδρομής. Ιδιαίτερα ο τότε πρωθυπουργός είχε αναφερθεί στη θητεία του, κατά την τελευταία βουλευτική του θητεία, ως προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας, του Κοινοβουλίου.
Σε κάθε περίπτωση, με την εκλογή του Ηπειρώτη πολιτικού ξεκινούσε και επίσημα η νέα περίοδος θεσμικής συναίνεσης και εξισορρόπησης, αν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι. Με εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, προερχόμενου από την αντιπολίτευση, γεγονός που εξασφάλιζε εκ των πραγμάτων ευρύτατη συναίνεση, όπως την απαιτούσε ο συνταγματικός νομοθέτης. Η πρακτική αυτή, έγινε σεβαστή και από το νέο «παίκτη» στο πολιτικό παιχνίδι, στο νέο δικομματισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.
Ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, μπλόκαρε την εκλογή Προέδρου, στα τέλη του 2014, ή για την ακρίβεια συνέβαλε στην αδυναμία ψήφισης νέου Προέδρου (του υποδειχθέντος από τη ΝΔ, Σταύρου Δήμα) καθώς είχε διαμορφωθεί ένα ευρύτερο μπλοκ εντός του Κοινοβουλίου, κομματικών σχηματισμών και ανεξάρτητων βουλευτών, που επιθυμούσαν την πτώση της κυβέρνησης και την πολιτική αλλαγή, έστω και δι’ αυτού του τρόπου.
Οταν όμως έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ -με τη σύμπραξη των ΑΝΕΛ- ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός πρότεινε για το κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος της συντηρητικής παράταξης, τον πρώτο τη τάξει υπουργό (υπερυπουργό από ένα σημείο και μετά) στις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή.
Λέγεται ότι ο τότε πρωθυπουργός, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου ανοίγματος προς το συγκεκριμένο τμήμα της κεντροδεξιάς παράταξης, είχε προτείνει και με ιδιαίτερη επιμονή μάλιστα στον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή, το αξίωμα, αλλά ο τελευταίος ήταν αρνητικός μέχρι τέλους.
Δεν έχει διασταυρωθεί η πληροφορία ότι ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός πρότεινε τον άλλοτε στενό του συνεργάτη. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή του καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλου σηματοδοτούσε ένα σαφές άνοιγμα προς την «καραμανλική» πτέρυγα της ΝΔ, ταυτόχρονα βέβαια με τη συνέχιση της πρακτικής του 2005. Εννοείται πως υπέρ της επιλογής του κορυφαίου στελέχους της τάχθηκε και η ΝΔ, με πρόεδρο ακόμη τον Αντώνη Σαμαρά.
Ο μόνος που διαφώνησε ήταν ο τότε βουλευτής Κυριάκος Μητσοτάκης, στρεφόμενος μάλιστα κατά των πολιτικών επιλογών και κυβερνητικών πεπραγμένων του νέου Προέδρου.
Το 2020, ως επικεφαλής πλέον της πλειοψηφίας, αρνήθηκε μία δεύτερη θητεία στον Προκόπη Παυλόπουλο, επιλέγοντας την τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Που εκλέχθηκε πάντως με ευρύτατη πλειοψηφία.
