Του Αντώνη Δ. Συρίγου από την Κυριακάτικη Kontra News
Σε ανάρτησή μου στο Facebook αναφερόμενος στην κατάσταση που βιώνουμε σε όλους τους τομείς (υγεία, αξίες, οικονομία, πολιτική κ.ά.) μεταξύ άλλων έγραφα:
«Διακόσια χρόνια σχεδόν από την επανάσταση του 1821 χρειαζόμαστε μια νέα ζωογόνο επανάσταση». Τα λόγια αυτά τα εννοώ.
Η επανάσταση αυτή πρέπει να ξεκινήσει από το πιο δύσκολο πράγμα, δηλαδή την αλλαγή νοοτροπίας. Ο αγώνας αυτός, που χρόνια τώρα εξαγγέλλεται λόγοις, αλλά δεν διεξάγεται έργοις, προϋποθέτει εκτός των άλλων δύο τουλάχιστον πολύτιμα εφόδια.
Το πρώτο είναι το αίσθημα ευθύνης απέναντι στον εαυτό μας και τους άλλους και η αποδοχή της για τις ενέργειές μας (υπευθυνότητα), κάτι που αποφεύγεται εντέχνως καλυπτόμενο από «συλλογικές διαδικασίες», «συλλογικότητες», επιτροπές κ.ά. ηχηρά παρόμοια, που το μόνο στο οποίο αποσκοπούν είναι η συνενοχή και όχι η δημοκρατία.
Το δεύτερο είναι η ολοκληρωτική απόρριψη της «αντιλήψεως της ευκολίας» ως βάσης για την κοινωνική και ατομική ανάδειξη. Κυρίως εννοώ την ευκολία με την οποία πολλές φορές καταλαμβάνουν υπεύθυνες θέσεις ή αξιώματα, και με την λαϊκή βούλα μάλιστα, άνθρωποι ανεύθυνοι, ανερμάτιστοι και εντελώς ανίκανοι να διαχειριστούν τα μεγάλα προβλήματα λόγω ελλείψεως προσόντων και κυρίως της αυτεπίγνωσης που προϋποθέτει η σοβαρότητα.
Εννοώ αυτούς που ευστόχως αποκαλούμε «καπάτσους». Σήμερα μπορούμε να τους αποκαλούμε και “κορωνοϊούς” μιας και ενδημούν παντού και δεν έχει βρεθεί εμβόλιο ή φάρμακο κατ’ αυτών.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Παρότι χάθηκε η ευκαιρία θεσμικά κατά την πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση, μπορούν να γίνουν «ιαματικές μεταρρυθμίσεις» και τώρα, χωρίς να προσκρούουν στο Σύνταγμα. Σ’ αυτό υπόσχομαι να επανέλθω πιο αναλυτικά.
Και για τα εθνικά και για την υγεία και για τα οικονομικά και για τα θεσμικά χρειάζεται μια γενναία επέμβαση με βάση την αλλαγή νοοτροπίας και τις ανθρώπινες αξίες.
Το έχομε ανάγκη. Ελπίζω, αν μου δοθεί η ευκαιρία, καθώς κτίζομε από τώρα, λόγω των συνθηκών, την κοινωνία της απόστασης, ν’ ασχοληθώ με ένα ερώτημα που είχε ήδη τεθεί στο εξωτερικό από την δεκαετία του 1960 (The Times, 1964). “Could the computers bring dictatorship? – Warning to the U.S.A. on disregarding human values”.
Εφιστώ ακόμη την προσοχή στους συμπολίτες μου. Η autoritas (αυθεντία) επιστρέφει με την επίκληση της επιστήμης και πάλιν. Ωστόσο, τα δικαστήρια έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να κρίνουν τις πολιτικές αποφάσεις και τα μέτρα που λαμβάνονται με βάση και την αρχή της αναλογικότητας. Ευτυχώς ακόμη δεν διοικούν οι ειδικοί και οι τεχνοκράτες.
Προσοχή. Δεν πρέπει να επιτραπεί σε κανέναν να χρησιμοποιήσει την κρίση για την περιστολή των ελευθεριών και την ωφέλεια των λίγων ή των elite.
Η κυβέρνηση και τα κόμματα ας προσέξουν γιατί κρίνεται η αξιοπιστία τους. Οι αντιδράσεις (και το απεύχομαι), αν δεν ενεργήσουν φρόνημα, ανησυχώ ότι θα είναι ανεξέλεγκτες.
Και για να αποφύγουμε τις παρενέργειες της κοινωνίας της απόστασης, να σας συστήσω να είμαστε όλοι πολύ προσεχτικοί. “Οne must be carefull these days”.
Υ.Γ.: Ο υπότιτλος και η κατάληξη του άρθρου είναι στίχοι του Τ. S. ELIOT.
