Ευλογως μας εγκάλεσε αναγνώστης που, στην στήλη αυτή, η συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως για την Δικαιοσύνη και την Διαφθορά δεν διεκδίκησε χθες τον ρόλο που θα περίμενε κανείς: έντονο, αψίκορο, λασποφόρο και ούτω καθεξής. Ο λόγος είναι απογοητευτικά τεχνικός: τέτοια ώρα που έκλεισε η συζήτηση, δεν προκάναμε – όπως θάλεγε και ο Χαρίλαος – να καταπιαστούμε με την ουσία. Μιας συζήτησης, θα προσθέσουμε τώρα, που μ’ όλο τον σεβασμό προς την κοινοβουλευτική διαδικασία, ουσία δεν είχε! Γιατί, ασφαλώς, “ουσία” δεν ήταν το ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος υιοθέτησε το ιδιόλεκτο του Πάνου Καμμένου με το υπέροχο εκείνο “στα τέσσερα”…
Πάντως, η προσδοκία για την παραδοσιακή λάσπη στον ανεμιστήρα – και “για ονόματα”, όπως διακινούνταν τις τελευταίες ημέρες – μάλλον θα χρειαστεί να περιμείνει, τώρα, την συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. απ’ όπου άλλωστε και ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία για τις παρεμβάσεις την Δικαιοσύνη, για την αντιδικία Παπαγγελόπουλου – Τσατάνη σε φόντο Βγενόπουλου, με όλα όσα επηκολούθησαν. Μην προτρέχουμε, πάντως, γιατί η προ ημερησίας στην Βουλή άφησε πίσω μιαν ιδιότυπη ανταλλαγή: των πρόωρων εκλογών με Εξεταστικές!
Τι εννοούμε; Την ώρα ακριβώς που οι βαριές εξελίξεις στο Προσφυγικό διώχνουν από το προσκήνιο ένα ενδεχόμενο εκλογών – εκλογών κατ’ επιλογήν, εννοείται, και κατά σχεδιασμόν: εκλογές σε μια Κυβέρνηση 153 εδρών πάντα μπορούν να προκύψουν από “ατύχημα”, σε σημαντική ψηφοφορία στην Βουλή-, την ώρα ακριβώς αυτή είχαμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ζητά απο βήματος της Βουλής εκλογές.
Για να ακούσει τον Αλέξη Τσίπρα να έρχεται στο παραδοσιακό μοτίβο της εξάντλησης της τετραετίας! Στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επικράτησε κάτι που θα λέγαμε ήταν φίλαθλη ικανοποίηση: “ενηλικιώθηκε ο Κυριάκος ως αρχηγός”, “ξεκίνησε πλέον η φάση της επιθετικής αντιπολίτευσης”. Αλλωστε, αρκετοί ήδη την είχαν συστήσει, αν μη και προεξοφλήσει μια τέτοια τροπή των πραγμάτων, με την λογική “δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι αυτή είναι η χειρότερη Κυβέρνηση της μεταπολεμικής περιόδου και να μην ζητάμε εκλογές”. Η πραγματικότητα είναι λίγο πιο πεζή: μπορεί η δημοσκοπική υπεροχή της ΝΔ σε όσα γκάλοπ είδαν ήδη το φως της δημοσιότητας (και σε αρκετά πεερισσότερα που σιγοβράζουν) να μην είναι εντυπωσιακή – με δεδομένη την ακραία πίεση της επικαιρότητας επί της Κυβέρνησης: Ασφαλιστικό, αγρότες, “γραβάτες”, φορολογικό, Προσφυγικό! – όμως τα λεγόμενα “ποιοτικά στοιχεία” των μετρήσεων, κι ακόμη περισσότερο τα συγκριτικά στοιχεία προφίλ Κυριάκου Μητσοτάκη σε αντιπαραβολή με μια βύθιση του μέχρι προ ολίγου “αστέρα δημοφιλίας” Αλέξη Τσίπρα, θεωρήθηκε ότι δημιουργεί ρεύμα για την Ν.Δ. Να δούμε.
Για την ώρα πάντως, η συζήτηση περί προώρων εκλογών αντικαθίσταται με εκείνην περί Εξεταστικών Επιτροπών. Εξεταστική περί της χρηματοδότησης και του δανεισμού των Μέσων Ενημέρωσης και των κομμάτων φαίνεται ήδη δεδομένη. Η άλλη, για την οικονομία και “πώς φθάσαμε στα Μνημόνια”, ή για την διαπραγμάτευση του 2015 και πώς φθάνουμε στα capital controls και την (τρίτη) ανακεφαλαιοποίηση, ακόμη ψήνεται. Πάντως, μια ταπεινη παράκληση: άλλη φορά, ας τσακώνονται στο σεπτό Βουλευτήριο λίγο πιο πολιτισμένες ώρες. Να μην χάνεται, διάολε, το θέαμα!
