Για πολλοστή φορά πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη μια ακόμη μεγάλη γενική απεργία, η οποία παρέλυσε για μιαν ακόμη φορά τη χώρα, για το ίδιο θέμα, το ασφαλιστικό.
Ωστόσο, το ίδιο αυτό πρόβλημα, παρά τις απεργίες συνεχώς επιδεινώνεται, διότι πραγματοποιούνται με λάθος αιτήματα, με τα οποία συνεχίζεται η εξόντωση των πραγματικών και συνεπών εργαζομένων και συνταξιούχων και η λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων ως «ευαγών ιδρυμάτων» ή «εκτροφείων» χιλιάδων συνταξιούχων «μαϊμού» ή άσχετων, σε βάρος εκείνων που εξασφάλισαν μία σύνταξη με τον ιδρώτα της ζωής τους! Έτσι, για να αποφεύγονταν όλα αυτά, έπρεπε να πραγματοποιούνταν πριν από τριάντα χρόνια μία μεγάλη γενική απεργία με τα ακόλουθα αιτήματα: Διακοπή άμεσα των συντάξεων σε χιλιάδες αναπήρους «μαϊμού», σε χιλιάδες ενταγμένους σε «μαϊμού» βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, σε χιλιάδες που δεν εισέφεραν ούτε μια δραχμή στα ασφαλιστικά ταμεία, σε χιλιάδες που συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα σε ηλικίες 35, 45, 55 ετών. Επίσης, δραστική μείωση, με αναγκαστικά και άλλα μέτρα, της εισφοροδιαφυγής και απαγόρευση σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία να συνάπτουν τραπεζικά ή άλλα δάνεια. Δυστυχώς, αυτό το δράμα συνεχίζεται:
– Πριν ακριβώς από 26 χρόνια, στις αρχές Ιανουαρίου 1990, ο τότε πρωθυπουργός της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξενοφών Ζολώτας ανακοίνωσε περιχαρής ότι «βρήκαμε λεφτά αυτόν το μήνα για να πληρωθούν οι… συντάξεις»!!! Την ίδια ημέρα που αναζητούνταν τα λεφτά αυτά (από δάνεια, βεβαίως, βεβαίως!) η χώρα παρέλυε πάλι από απεργίες, πορείες, καταλήψεις κτιρίων…
– Πάλι πριν από 26 χρόνια ακριβώς, στις 16 Φεβρουαρίου 1990, σε πολλές εφημερίδες κυριαρχούσαν οι τίτλοι «Αγωνία για χρήματα», «Κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος αναζητούν τρόπους για να πληρώσουν μισθούς, συντάξεις και δώρο Πάσχα».
– Πάλι πριν από 26 χρόνια περίπου, στις 11 Σεπτεμβρίου 1990, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων παρουσίαζαν, όπως και την περασμένη Πέμπτη, τη χώρα μας ως… επίγεια κόλαση από μαζικές απεργίες με τίτλους όπως: «Νεκρώνει η χώρα», «Μάχη θανάτου», «παραλύει η χώρα», «Χάος», «Έρχεται θύελλα», «Χείμαρρος (απεργιακός)».
– Το ίδιο έγινε και πριν από 24 χρόνια, στις 4 Ιουνίου 1992, με το Πόρισμα της Επιτροπής του Ροσέτου Φακιολά για το ασφαλιστικό, και πριν από 15 χρόνια με τη μεταρρύθμιση Γιαννίτση το 2001, με δηλώσεις και χαρακτηρισμούς, όπως: «Είμαστε τρελοκομείο», «Δραστική μείωση συντάξεων», «Εισπρακτική λογική», «Τερατογένεση», «Συμφορά για τους εργαζόμενους». «Εφιάλτης η σύνταξη. Δουλειά μέχρι τα βαθειά γεράματα. Οι γυναίκες στο απόσπασμα»!
