Κατανοούμε την αμηχανία όσων είχαν επενδύσει στο μύθο της «χρεωκοπήσασας» και «αμαρτωλής» Ελλάδας, προκειμένου να δικαιολογήσουν την επιβολή του Μνημονίου.
Διόλου δεν κατανοούμε την αμηχανία της επίσημης ΝΔ, που απέφυγε να απαντήσει ακόμη και σε ένα κορυφαίο στέλεχος της, τον αντιπρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος, απλώς, θύμισε την παλαιότερη δέσμευση του κόμματος, για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, για το πώς μπήκαμε στα Μνημόνια. Η απάντηση δε στο ανωτέρω ερώτημα, συνδέεται ευθέως-και αποκλειστικά-με το πως διαμορφώθηκε το έλλειμμα του 2009. Να θυμίσουμε δε ότι η ΝΔ, επί προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε διατυπώσει συγκεκριμένη άποψη, με την ανάλογη τεκμηρίωση. Επειδή δε κάποιοι ανακαλύπτουν, τώρα μόλις, τους αργούς ρυθμούς της δικαστικής διαδικασίας ή επισημαίνουν με νόημα ότι ο, υπό κατηγορία, πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ ανέλαβε τα καθήκοντα του, τον Αύγουστο του 2010, να τους ενημερώσουμε ότι η διαδικασία διαμόρφωσης του τελικού ύψους, του ελλείμματος του 2009, διήρκεσε όλο, σχεδόν, το 2010. Επειδή δε, καλό είναι να μιλάμε με στοιχεία και όχι με «ετοιμοπαράδοτους τυφλοσούρτες», παραθέτουμε έγγραφα, που αποκάλυψε η κ. Ζωή Γεωργαντά και αφορούν επιστολή του τότε γενικού διευθυντή της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΡ) προς τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και «έκθεση συμπερασμάτων», που βασίστηκε στο περιεχόμενο της επικοινωνίας των δύο ανδρών. Τα έγγραφα αυτά έχουν ημερομηνίες, 25/8/2010 και 28/9/2010 αντίστοιχα. Από τα έγγραφα αυτά, μάλιστα προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι η ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ πίεζε για συμπερίληψη των περίφημων swaps, που είχε συνάψει η κυβέρνηση Σημίτη, το 2001, με την Golman Sachs, προκειμένου να κρυφτεί μέρος του ελληνικού χρέους, εν όψει της ένταξης μας στην ΟΝΕ, δηλαδή στην Ευρωζώνη. Να υπενθυμίσουμε, απλώς, γιατί είχαμε κάνει αναλυτική αναφορά στο παρελθόν, ότι σύμφωνα με καταγγελίες του πρώην αντιπροέδρου της Goldman Sachs, αλλά και του πρώην προέδρου του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) η τότε κυβέρνηση «εξαφάνισε»- λογιστικά- χρέος, ύψους 2,8 δις ευρώ, αλλά στοίχισε στο Ελληνικό Δημόσιο, πέρα από την υπέρογκη προμήθεια 600.000.000 ευρώ, ως κόστος αποπληρωμής, ποσά που έφτασαν τα 5,2 δις το 2010, ενώ υπολογίζεται πως το συνολικό κόστος θα φτάσει τα 16 δις ευρώ, το 2037, όταν θα ολοκληρωθεί η αποπληρωμή!
Επ’ αυτών, άραγε, έχουν να μας που κάτι, οι απολογητές της επίμαχης περιόδου;
