Του Σπύρου Σουρμελίδη από την Κυριακάτικη Kontranews
«Δεν ζητάω εκλογές» είπε πολύ καθαρά ο Αλέξης Τσίπρας (Open) εξηγώντας ότι η κατάσταση της χώρας είναι εξαιρετικά δύσκολη και τα στοιχεία προκαλούν ανησυχία για την επόμενη μέρα. Η δήλωση του αυτή με την συμπλήρωση ότι «στον ΣΥΡΙΖΑ είμαστε σοβαροί άνθρωποι» προκάλεσε τα ειρωνικά σχόλια της κυβερνητικής παράταξης, ενώ διάφοροι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ (όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) δεν επιτρέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει εκλογές.
Η πραγματική κατάσταση της χώρας όμως, συνδυασμός πανδημίας, οικονομίας και ελληνοτουρκικών, δείχνει ότι οι εξηγήσεις είναι μάλλον επιπόλαιες. Τις τελευταίες μέρες έχουν φανεί ακόμα περισσότερα οι πραγματικές δυσκολίες. Και είναι αυτό που ανησυχεί περισσότερο από κάθε τι άλλο τον Αλέξη Τσίπρα. Η προσοχή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ και πολλούς μήνες είναι στραμμένη στην επόμενη μέρα, στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Η πανδημία δημιουργεί μια εντελώς νέα πραγματικότητα στην κοινωνία και στην οικονομία. Μια κατάσταση που ακόμα δεν έχει σχηματοποιηθεί πλήρως. Αντιθέτως βρίσκεται σε μια διαρκή μεταμόρφωση. Πρέπει λοιπόν να περιμένει κανείς πριν καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα και αυτό ισχύει για όλο το πολιτικό σύστημα. Η πορεία όμως είναι καθοδική και γι αυτό ανησυχητική.
Η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί είναι πως οι εσωκομματικές ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ, οι αντιπαλότητες με την λεγόμενη ομάδα των «53», οι ρητορικές παρασπονδίες βουλευτών και παλαιών στελεχών, δεν επιτρέπουν στον Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε κινήσεις και να εφαρμόσει μια πολιτική που θα ήθελε. Όχι αδίκως είναι η αλήθεια. Όμως η ισορροπία μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στατική. Οι δε διαφορές δεν οδηγούν σε διασπάσεις, δεν είναι τεράστιες και αγεφύρωτες.
Οι κινήσεις όμως του Αλέξη Τσίπρα δεν καθορίστηκαν ως τώρα από τις εσωκομματικές κινήσεις, πολλές από τις οποίες πράγματι είναι ενοχλητικές για τον ίδιο. Ιδίως ορισμένες θέσεις που απομακρύνουν κεντροαριστερούς ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η προσοχή του είναι στραμμένη στις κεντρικές εξελίξεις, στην νέα κατάσταση που διαμορφώνεται από την πανδημία και αυτήν που προσπαθεί να διαμορφώσει η κυβέρνηση με το μπαράζ νομοθετημάτων.
Το 15%
Αν και οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας συνεχίζουν να δείχνουν μια μεγάλη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από την ΝΔ (περίπου 15%) τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για την κυβέρνηση. Ενώ την ίδια ώρα και πολλές από τις λεγόμενες κυλιόμενες έρευνες δείχνουν ότι και η κυβέρνηση εμφανίζει κάμψη με τα ποσοστά της κατά περίπτωση να κατεβαίνουν στο 30%. Κυρίως όμως οι έρευνες -ακόμα και οι πολύ ευνοϊκές για την κυβέρνηση- δείχνουν ότι δημιουργείται και πάλι ένα κενό, ένα σημαντικό ποσοστό αδιευκρίνιστης ψήφου που φτάνει και ξεπερνά το 15%. Δηλαδή αναποφάσιστοι, όσοι αμφισβητούν τα κόμματα, όσοι αναζητούν νέα σχήματα, νέα κόμματα.
Το κενό αυτό αν συνδυαστεί με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, δείχνει ότι και πάλι όπως το 2010-2012, κερδίζει έδαφος η λεγόμενη αντισυστημική διάθεση, για να μην πούμε αντισυστημική ψήφος. Η διαπίστωση αυτή απασχολεί όλο το πολιτικό σύστημα, φυσικά και την κυβερνητική παράταξη όπως και την ίδια την κυβέρνηση. Γιατί αν εδραιωθεί και με δεδομένη την Απλή Αναλογική, θα προκαλέσει ισχυρές ανατατατάξεις συνολικά στην πολιτική σκηνή.
Το σκηνικό λοιπόν αυτό είναι που απασχολεί και προβληματίζει τον Αλέξη Τσίπρα και για το οποίο δεν υπάρχουν ακόμα σαφείς απαντήσεις.
Αυτό το κενό όμως είναι και ο χώρος που πρέπει να στοχεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο με την προσπάθεια του αρχηγού του, αλλά συνολικά του στελεχικού του δυναμικού.
Οι διαδηλώσεις και τα ρητορικά φάλτσα
Τα ρητορικά φάλτσα του Θ. Δρίτσα και άλλων στελεχών σε ότι αφορά την υπόθεση Κουφοντίνα, είναι αλήθεια ότι δημιούργησαν πρόβλημα στην εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως στους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους και στον λεγόμενο μεσαίο χώρο.
Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως εγκαίρως και με τρόπο πειστικό υπενθύμισε την διαχρονική θέση της Αριστεράς στα θέματα τρομοκρατίας.
Τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, εμφάνισαν άλλωστε τα πραγματικά προβλήματα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική και η εμμονή της στην αστυνομοκρατία. Έτσι η κυβερνητική προπαγάνδα στράφηκε στις διαδηλώσεις, κατηγορώντας την αντιπολίτευση, ειδικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ, σαν υποκινητή των διαδηλώσεων. Και σε αυτή την περίπτωση όμως τα όσα συνέβησαν στην Νέα Σμύρνη και τα όσα ακολούθησαν, ανέδειξαν την πραγματικότητα.
Είναι η κοινωνία που μέσω των social media, ειδικά οι νεότεροι άνθρωποι, ακόμα όμως και οικογενειάρχες, που ξεσηκώνονται και διαμαρτύρονται πολύ πριν προλάβει κάποιο κόμμα να εκφράσει την συμπαράσταση του ή την διάθεση οργάνωσης κάποιων διαμαρτυριών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως καλείται να διαχειριστεί το θέμα των διαδηλώσεων, και έναντι του εμπορικού κόσμου στα κέντρα των πόλεων. Τονίζοντας ότι είναι η κυβερνητική πολιτική που προκαλεί αντιδράσεις και καλώντας την κυβέρνηση σε ένα μορατόριουμ νομοθετημάτων.
Σε κάθε περίπτωση τα θέματα αυτά απασχόλησαν και θα απασχολούν την σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τους μικρομεσαίους και με τις μεγαλύτερες ηλικίες.
Ο εκλογικός προβληματισμός
Η συζήτηση περί εκλογών ξεκινάει από την κυβέρνηση. Και ο λόγος είναι πως το έδαφος δεν είναι από δω και πέρα στέρεο λόγω των προβλημάτων που όλοι πλέον γνωρίζουμε και βιώνουμε. Πριν την πανδημία, αν ο κ. Μητσοτάκης θα πήγαινε σε πρόωρες εκλογές θα το έκανε για αν ξεπεράσει το εμπόδιο της Απλής Αναλογικής χωρίς κινδύνους. Τώρα έχει πολύ περισσότερους λόγους να βιάζεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιθέτως δεν έχει κανένα λόγο να προκαλέσει εκλογές, όχι λόγο της σημερινής δημοσκοπικής διαφοράς, αλλά επειδή δεν υπάρχει στέρεο έδαφος.
Η κυβέρνηση είναι αυτή που θα πρέπει να έχει το κόστος των επιλογών της και της διαχείρισης και στα τρία μεγάλα μέτωπα (πανδημία, οικονομία, Τουρκία). Όμως η κυβέρνηση έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων και αν αποφασίσει να ρισκάρει ή να ξεφύγει έγκαιρα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι έτοιμος.
