Οι, συνεχιζόμενες, αντιδράσεις, κάποιων όψιμων οπαδών ή «εισοδιστών» της Κεντροαριστεράς (είναι αυτοί, για τους οποίους, σε προηγούμενη περίοδο, ο σημερινός υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις, είχε χαρακτηρίσει «πρασινίσαντες δια της χλωροφύλλης») δείχνουν ότι οι τελευταίοι, συμπεριφέρονται όπως εκείνοι οι κακομαθημένοι γόνοι των Βουρβόνων.
Δείχνουν με τη στάση τους, ότι τίποτα δεν κατάλαβαν και τίποτα δε διδάχθηκαν, από το «μάθημα» των 210.000 και πλέον ψηφοφόρων, της περασμένης Κυριακής. Για να μείνουμε, σε κάποια ενδεικτικά παραδείγματα, ένας σχολιαστής, αναφέρεται σε ψηφοφόρους, εξ αυτών που προσήλθαν την προηγούμενη Κυριακή, που νιώθουν απώθηση, μπροστά «στο φάντασμα του Ανδρέα Παπανδρέου»! Τι θέλει να πει ο ποιητής και σε αναφέρεται, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που ζητείται από την κα. Γεννηματά και τον κ. Ανδρουλάκη, να λειτουργήσουν ενωτικά; Εάν υπονοείται ότι υπάρχουν ψηφοφόροι, που νιώθουν απέχθεια, εν τέλει, για μια, κατ` αντικειμενική κρίση, σημαντική φάση της ιστορικής διαδρομής του χώρου, που θέλουν να «επανιδρύσουν», τότε μάλλον ενισχύουν ή αποκαλύπτουν την «κρυφή ατζέντα», που αναλυτικά αναπτύξαμε, τις προηγούμενες μέρες. Εάν, έτσι έχουν τα πράγματα, ας μας εξηγήσουν γιατί επιμένουν να συμμετέχουν σ` ένα χώρο, όπου κυριαρχεί το «φάντασμα του Ανδρέα Παπανδρέου», αφού έτσι ερμηνεύουν, οι εκφραστές αυτής της αντίληψης, το αποτέλεσμα του α` γύρου; Δε νιώθουν να υπάρχει κάποια αντίφαση σ` αυτό το συλλογισμό τους;
Να μιλήσουμε όμως λίγο και για την ουσία. Εάν, κατά την ανωτέρω συλλογιστική, η περίοδος της ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν απωθητική και θα πρέπει να απορριφθεί, γιατί θα πρέπει να θεωρηθεί ελκτική και θετικό σημείο αναφοράς, η περίοδος του Κώστα Σημίτη, για τον οποίο δεν κρύβουν το θαυμασμό τους, οι εν λόγω σχολιαστές; Ας αφήσουμε τα σκάνδαλα, επικυρωμένα με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, που ξεπερνούν την ατομική ευθύνη, αφού αγγίζουν το σκληρό πυρήνα της διακυβέρνησης, εκείνης της περιόδου, μια και τα έχουν εμπεδώσει, όσοι, τουλάχιστον, διαθέτουν στοιχειωδώς αντικειμενική κρίση. Να θυμίσουμε, μήπως, ποιες δυνάμεις στήριξαν την επικράτηση του κ. Σημίτη, στην εσωκομματική μάχη, όπως, χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι αυτού που προσδιορίζεται ως «λαϊκίστικο ΠΑΣΟΚ», ή όλη η κρατικοδίαιτη, όπως την έλεγαν, συνδικαλιστική νομενκλατούρα, που ήλεγχε και τη ΓΣΕΕ; Να θυμίσουμε, μήπως, τι έχει καταγγείλει ο Παντελής Οικονόμου, για τα ανταλλάγματα «κάτω απ` το τραπέζι», αυτής της στήριξης; Αυτά προς το παρόν…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
