Η αποστολή στο Ελεγκτικό Συνέδριο από επιτρόπους μερικών νομών της χώρας ανυπόγραφων των ενταλμάτων πληρωμής εκατοντάδων συμβασιούχων εργαζόμενων σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και σε δημοτικές επιχειρήσεις φέρνει ξανά στην επικαιρότητα την κατάργηση κάθε δυνατότητας προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο των δημόσιων δαπανών, ο οποίος αποτελούσε ανάχωμα στα φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας και στην αποτροπή παρανομιών, αφού κάθε χρόνο «κόβονται» έως τώρα έξοδα και κονδύλια που είναι παράνομα.
Σημειώνεται ότι, όπως επισημαίνεται στη σελίδα 30 της Εισηγητικής Έκθεσης επί του προϋπολογισμού του 2016, καταργείται ο προληπτικός έλεγχος επί των δαπανών του κράτους από το Ελεγκτικό Συνέδριο από την 1η Ιανουαρίου 2017, ενώ για τον προληπτικό έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέριο σε δαπάνες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και λοιπών νομικών προσώπων προβλέπεται η κατάργησή του από την 1η Ιανουαρίου 2019.
Και ιδού η δικαιολογία που προβάλλεται σε μια χώρα, όπου ο εσωτερικός έλεγχος είναι μόνο σε πανεπιστημιακά συγγράμματα και ο λειτουργικός εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης και των δημόσιων επιχειρήσεων και λοιπών νομικών προσώπων είναι απλώς σε διατάξεις ανεφάρμοστων νόμων: «Η ανωτέρω αλλαγή προϋποθέτει πλήρη ενεργοποίηση και ενίσχυση των υφιστάμενων υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου και εκσυγχρονισμό των διαδικασιών και των πληροφοριακών συστημάτων που τις υποστηρίζουν. Στο πλαίσιο αυτό θεσμοθετείται η ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων που επιφέρει σημαντικές εξοικονομήσεις χρόνου και κόστους στη διοίκηση…».
Η μελαγχολική αυτή διαπίστωση εδράζεται στον πίνακα των εκατοντάδων ενταλμάτων που επιστρέφει ως παρανόμων το Ελεγκτικό Συνέδριο και στην εφιαλτική εμπειρία από παρόμοια κατάργηση που είχε γίνει με το Νόμο 1489/1984, ο οποίος, όπως και ο νέος, είχε χαρακτηρισθεί ως αντισυνταγματικός και αμφίβολης σκοπιμότητας και ως εγκυμονών κινδύνους για την έξαρση φαινομένων διαφθοράς και αδιαφάνειας στις κρατικές δαπάνες και τη σωρεία παρανομιών,. Με το Νόμο αυτό (άρθρο 34) καταργήθηκε, κατά πρώτον, ο δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των δημόσιων δαπανών πριν από την πληρωμή τους, που είχε κατοχυρωθεί συνταγματικά πριν από πολλές δεκαετίες, και, κατά δεύτερον, με το άρθρο 10 του Νόμου 1816/1988, ο εναπομείνας έλεγχος επί των δαπανών των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από τους παρέδρους (ασκούμενος από 1.1.1989 από τους δικαστικούς υπαλλήλους του Ελεγκτικού Συνεδρίου). Τα αποτελέσματα από την κατάργηση του προληπτικού ελέγχου των δημόσιων δαπανών από το 1984 είναι γνωστά. Όλοι οι μετέπειτα κρατικοί προϋπολογισμοί κατακλύζονταν από επιδόματα, κοινωνικές παροχές και άλλες σπατάλες, οι οποίες οδήγησαν τελικά στη θεματική αύξηση των δημόσιων ελλειμμάτων και την ιλιγγιώδη αύξηση του δημόσιου χρέους. Έτσι, από εφέτος δεν γίνεται πια προληπτικός έλεγχος των δημόσιων δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο (οπότε μπάτε σκύλοι κι αλέστε), ενώ η άρνηση μερικών επιτρόπων να υπογράψουν εντάλματα πληρωμής των δήμων τελειώνει το 2018.
