Συμπληρώνονται σήμερα 39 χρόνια από τη «μαύρη» επέτειο της τραγωδίας της Θύρας 7.
Ήταν απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981 στο Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», όταν ο Ολυμπιακός επικρατούσε της ΑΕΚ με 6-0 και το κλίμα στις εξέδρες ήταν πανηγυρικό.
Η μοίρα, όμως, είχε αντίθετη άποψη και έπαιξε σε 21 φίλους της πειραϊκής ομάδας το πιο σκληρό παιχνίδι.
Τα τουρνικέ στη Θύρα 7 δεν ήταν ανοιχτά, με αποτέλεσμα ο κόσμος να συσσωρεύεται και η κατάσταση να γίνεται ασφυκτική από το πλήθος που βρισκόταν στα σκαλάκια που οδηγούσαν στην έξοδο.
Μετά την εμφατική νίκη της ομάδας του Πειραιά, ξεκίνησε μια γιορτή από τους οπαδούς των ερυθρόλευκων που έφυγαν λίγο πριν τη λήξη εκστασιασμένοι, προκειμένου να φτάσουν στη θύρα 1 και να αποθεώσουν τους ποδοσφαιριστές.

Το πρώτο στραβοπάτημα έφερε το χάος. Την ώρα που οπαδοί βρίσκονταν πεσμένοι στα σκαλιά της Θύρας 7, συνεχώς κατέφθανε νέο πλήθος που τους πατούσε, οδηγώντας κάποιους στον θάνατο.
Κανείς δεν άκουγε τις κραυγές απόγνωσης, αφού το κλίμα ήταν πανηγυρικό και επικρατούσε χαμός. Άλλοι φώναζαν για την ομάδα τους, άλλοι για την ίδια τους τη ζωή.
Η ασφυξία παραμόνευε για πολλούς. Εκατοντάδες άτομα ποδοπατήθηκαν, γράφοντας ένα από τα χειρότερα κεφάλαια στην ιστορία του αθλητισμού της χώρας μας.
Αστυφύλακες μετά κόπων και βασάνων κατάφεραν να ξηλώσουν ένα τουρνικέ και να απελευθερωθεί ο κόσμος, όμως ο Χάρος είχε προλάβει να κάνει τη δουλειά του.
Οι στιγμές που ακολούθησαν είναι απερίγραπτες.

Ξεψυχισμένα κορμιά, κραυγές απελπισίας και τραυματιοφορείς που έτρεχαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Αστυνομικοί και οπαδοί που προσπαθούσαν να βοηθήσουν τους τραυματίες. Έξω από τη Θύρα 7 του «Καραϊσκάκης» επικρατούσε πανικός.
Η είδηση μεταδίδεται αμέσως στα ραδιόφωνα και την τηλεόραση με έκτακτο δελτίο, αφού μια πραγματική γιορτή για την οικογένεια του Ολυμπιακού εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη τραγωδία που γνώρισαν ποτέ τα ελληνικά γήπεδα.
Η κοινή γνώμη είναι σοκαρισμένη από το συμβάν. 21 νεκροί και περισσότεροι από 50 τραυματίες. Στο Τζάνειο και στο Κρατικό Πειραιώς επικρατεί το απόλυτο χάος, αφού πέρα από τους αστυνομικούς και τους εθελοντές που πήγαν να δώσουν αίμα, εκεί βρίσκονται και συγγενείς των θυμάτων που κλήθηκαν για την αναγνώριση.
Φρίκη και τρόμος. Σε κάθε όνομα νεκρού οι συγγενείς του προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν το δράμα που ζούνε. Η απόγνωση είναι ζωγραφισμένη στα βλέμματά τους, όπως και η φρίκη για το γεγονός ότι δεν θα δουν ποτέ ξανά τα αγαπημένα τους πρόσωπα από κοντά.
Όσο περνούσε η ώρα και το δράμα γιγαντωνόταν, η τηλεόραση και τα ραδιόφωνα έπαιζαν πένθιμη μουσική, σταματώντας τα προγράμματά τους.
Εκείνη την ημέρα 21 ψυχές ξεκίνησαν το ταξίδι τους για τον παράδεισο στα σκαλάκια της Θύρας 7. Από τότε μέχρι σήμερα δεν τους έχει ξεχάσει κανείς.

Το timeline της τραγωδίας
16.58: Το παιχνίδι τελειώνει και ο κόσμος αποχωρεί από τη Θύρα 7 ευτυχισμένος και βιαστικός για να προλάβει να αποθεώσει τα είδωλα του. Το τουρνικέ είναι κλειστό. Ο ένας πέφτει στον άλλο πάνω στα σκαλιά. Ο πρώτος γλιστράει αφού πατάει ένα πεταμένο κάθισμα αφρολέξ… Ασφυξία, αίμα, θάνατος.
17:03: Μερικοί αστυφύλακες με μεγάλη δυσκολία αφαιρούν ένα από τα τουρνικέ και έτσι γλιτώνουν αρκετοί άνθρωποι.
17:10: Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Στις άλλες θύρες κανείς δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί…
17:15: Νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες μεταφέρονται στο Τζάννειο του Πειραιά με 13 ασθενοφόρα και με περιπολικά της Αστυνομίας.
17:30: Στο νοσοκομείο μεταφέρονται νεκροί και τραυματίες. Η τραγωδία αρχίζει να διαδίδεται από στόμα σε στόμα στην Αθήνα. Πολλοί συγγενείς ανθρώπων που ήταν στη Θύρα 7 χωρίς να ξέρουν τρέχουν στο Τζάννειο για να μάθουν για τους δικούς τους.
17:50: Η ΕΡΤ και η ΥΕΝΕΔ, τα δυο κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης της εποχής εκείνης, ενημερώνουν την κοινή γνώμη για το θλιβερό γεγονός και καλούν γιατρούς και αιμοδότες να προσέλθουν στο Τζάννειο. Πολλοί τραυματίες μεταφέρονται και στο Κρατικό Πειραιά.
18.20: Ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι υφυπουργοί κ. Τσουκαντάς και κ. Αποστολάτος φτάνουν στο Τζάννειο για να ενημερωθούν. Γίνεται νέα έκκληση για αιμοδοσία. Επικρατεί πανδαιμόνιο στο νοσοκομείο από συγγενείς και αιμοδότες.
18:30: Με διαταγή που εκδίδει το Υπουργείου Δημόσιας Τάξης πολλοί αστυνομικοί που είναι υπηρεσία εκείνη την ημέρα πηγαίνουν στο Τζάννειο για να δώσουν αίμα.
18:45: Στο νοσοκομείο φτάνουν και άλλα κυβερνητικά στελέχη. Ανάμεσα τους και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης και ο υφυπουργός Προεδρίας κ. Καραμανλής.
18:47: Το ΚΑΤ τίθεται σε επιφυλακή και μεταφέρονται εκεί οι τραυματίες που χρήζουν νευροχειρουργικής επεμβάσεως.
18:50: Φτάνουν στο Τζάννειο στελέχη της διοίκησης και ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού αλλά και της ΑΕΚ.
19:15: Ο κόσμος έχει κατακλύσει τα πέριξ του Τζαννείου και ζητά να μάθει τα ονόματα των νεκρών.
19:40: Ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον πρωθυπουργό κ. Ράλλη και αυτός με την σειρά του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή.
19:45: Απαιτείται η παρέμβαση δυνάμεων των ΜΑΤ για να απομακρυνθούν από την είσοδο του Τζαννείου εκατοντάδες συγγενείς προκειμένου να έχουν πιο εύκολη πρόσβαση οι γιατροί και οι αιμοδότες.
20:00: Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχος.
20:15: Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού Τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στη θύρα 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.
20:30: Στο Τζάννειο καταφτάνει ο πρωθυπουργός κ. Ράλλης για να ενημερωθεί για την κατάσταση. Στο νοσοκομείο υπάρχουν δεκάδες λιποθυμίες συγγενών.
20:50: Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική. Παράλληλα, σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους και έχουν διαρκή σύνδεση με το Τζάννειο, το Κρατικό Πειραιά, το ΚΑΤ και το Στάδιο Καραϊσκάκη.
21:00: Μεγάλος όγκος φιλάθλων και συγγενών των θυμάτων πηγαίνουν στο Καραϊσκάκη και προσπαθούν να εισέλθουν μέσα για να βρουν τους υπεύθυνους της τραγωδίας. Τα ΜΑΤ δεν τους επιτρέπουν την είσοδο.
21:15: Ο διοικητής του Τζαννείου κ. Απέργης βγαίνει στον διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου διότι εμποδίζουν την κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων. Εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γίνονταν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο κόσμος πιέζει για ενημέρωση.
12:15: Αναγνωρίζεται ο 17ος και 18ος νεκρός…
06:00: Ολοκληρώνεται η αναγνώριση των θυμάτων. Είκοσι ένα παιδιά έχασαν τη ζωή τους…
Την ίδια ημέρα ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Σταύρος Νταϊφάς μαζί με τους παίκτες και τον προπονητή της ομάδας επισκέπτονται τους τραυματίες στο Τζάννειο. Δύο μέρες αργότερα ο υφυπουργός Προεδρίας Αχιλλέας Καραμανλής ενημερώνει τη Βουλή. Αν και όλοι ζητούσαν να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, κανείς δεν πήγε φυλακή.
Οι αθάνατοι της Θύρας 7
Τουμανίδης Παναγιώτης – ετών 14
Παναγούλης Ηλίας – ετών 17
Σκλαβούνης Κωνσταντίνος – ετών 17
Αμίτσης Γεράσιμος – ετών 18
Κανελλόπουλος Ιωάννης – ετών 18
Λεωνιδάκης Σπυρίδων – ετών 18
Σπηλιόπουλος Ιωάννης – ετών 19
Φίλος Νικόλαος – ετών 19
Διαλυνάς Ιωάννης – ετών 20
Λούπος Ευστράτιος – ετών 20
Μάχας Βασίλειος – ετών 20
Κωστόπουλος Μιχαήλ – ετών 21
Ανδριώτης Σπυρίδων – ετών 24
Χαϊρατίδου Ζωγραφιά – ετών 24
Καρανικόλας Κωνσταντίνος – ετών 25
Μάρκου Μιχαήλ – ετών 27
Μπίλλας Κωνσταντίνος – ετών 28
Πιτσώλης Αναστάσιος – ετών 30
Κουρουπάκης Αντώνιος-Ανδρέας – ετών 34
Χατζηγεωργίου Χρήστος – ετών 34
Αδαμόπουλος Δημήτριος – ετών 41

Πηγή: Filathlos.gr